Παράξενος θόρυβος στο δάσος

Όλα ήταν ήσυχα στο δάσος. Η απόλυτη ησυχία. Μα... Ταμπ! Τουμπ! Ταμπ! Τουμπ!
-Τι είναι αυτός ο θόρυβος; αναρωτήθηκε η Βάια η κουκουβάγια. Τρέχω να το πω στους φίλους μου, είπε.
Πήγε πρώτα στο Φιλίπ τον σκίουρο. Καθόταν έξω από το σπίτι του, σε ένα κλαδί κι έτρωγε ένα βελανίδι.
-Φιλίπ! Φιλίπ! φώναξε η Βάια, έμαθες τα νέα; Ένας παράξενος θόρυβος έρχεται από την ανατολική πλευρά του δάσους. Μήπως ξέρεις τι δημιουργεί αυτόν το θόρυβο;
-Όοοχι! είπε βαριεστημένα ο Φιλίπ. Εγώ το μόνο που ξέρω είναι να βαριέμαι...
-Βαριέσαι ε; είπε η Βάια. Λοιπόν αφού βαριέσαι κάνε κάτι ενδιαφέρον. Πήγαινε και κάλεσε όλα τα ζώα του δάσους, σε μια συνεδρίαση στο μεγάλο ξέφωτο!
-Αχ! τι θέλω και μιλάω, μουρμούρισε ο σκίουρος
Έτρεξε λοιπόν ο Φιλίπ, θέλοντας και μη και κάλεσε όλα τα ζώα του δάσους. Κάλεσε το λαγό, το κουνάβι, το σκαντζόχοιρο, την καρακάξα, τη χελώνα, το ελάφι και το φίδι
-Μα τι συμβαίνει; αναρωτιόνταν όλα τα ζώα.
-Ησυχία! φώναξε η κουκουβάγια. Λοιπόν ας σκεφτούμε! Τι μπορεί να είναι αυτός ο παράξενος θόρυβος. Ξέρει κανείς;
Κανείς δεν ήξερε.
-Εγώ προτείνω να πάμε να δούμε, είπε ο Λινκ ο σκαντζόχοιρος. Είναι ο μόνος τρόπος να μάθουμε!
Μερικά ζώα είχαν αμφιβολίες
-Αν είναι κάτι επικίνδυνο; είπε τρέμοντας ο Αζούν ο λαγός.
-Μα αν δεν προσπαθήσουμε δεν θα μάθουμε ποτέ τι είναι είπε ο Λάφυ το ελάφι.
Τελικά συμφώνησαν όλα τα ζώα. Ξεκίνησαν για την ανατολική πλευρά του δάσους. Μόλις πλησίασαν αρκετά στο μέρος που ακούγονταν ο θόρυβος τι να δουν; Ένας γίγαντας που κρατούσε ένα παράξενο εργαλείο, που έκανε δαιμονισμένο θόρυβο, έκοβε δέντρα!
-Ώστε αυτό κάνει τόσο θόρυβο, είπε η Βάια! Κοιτάξτε! Κόβει ένα έλατο!
-Χμ! είπε ο Λινκ. Θα του πω να σταματήσει! είπε περήφανα Κι αν μου επιτεθεί , έχω τα αγκάθια μου! Χα!
-Ε! εσύ! φώναξε στο γίγαντα. Τι κάνεις εκεί; Γιατί κόβεις τα δέντρα; Τι σου έκαναν;
- Χαρ χαρ χαρ! Ανόητε μικρέ σκαντζόχοιρε! Θα χτίσω ένα σπίτι εδώ κι αυτά τα δέντρα μ΄εμποδίζουν! Αλλά όχι για πολύ! Χαρ, χαρ, χαρ! Φύγε τώρα από δω...γιατί αλλιώς...
Ο σκαντζόχοιρος έφυγε απογοητευμένος.
-Τι έγινε; ρώτησε ο Σσσ το φίδι.
-Κατάλαβα! τα αγκάθια σου δεν βοήθησαν και πολύ ε; είπε ειρωνικά ο Αζόν ο ασβός
-Εσύ να κοιτάς τη δουλειά σου! είπε θυμωμένα ο Λινκ.
-Συγκρατηθείτε φίλοι μου! είπε η Νιράτ η χελώνα, που δεν είχε μιλήσει ως τώρα. Πρέπει να μείνουμε ενωμένοι για να διώξουμε αυτόν τον άνθρωπο.
-Τι είναι ο άνθρωπος; ρώτησε φοβισμένος ο Αζούν ο λαγός.
Όλοι αυτό αναρωτιόνταν: τι είναι ο άνθρωπος;
-Άνθρωπος, είπε η σοφή χελώνα Νιράτ, είναι ένας πολύ μα πολύ έξυπνος γίγαντας, σαν αυτόν που είδατε.
-Αυτός πάντως δεν μου φάνηκε και τόσο έξυπνος! Κρα! έκραξε η καρακάξα
-Σιωπή! είπε το ελάφι, ν΄ακούσουμε τη Νιράτ.
-Ο άνθρωπος λοιπόν είναι πολύ έξυπνος. Έχει φτιάξει πράγματα μεγάλα, σαν έλατα από τσιμέντο και ζει εκεί μέσα. Έχει φτιάξει και κλουβιά κι έχει αιχμαλωτίσει πολλούς φίλους μας. Μάλιστα βάζει και μερικά πουλιά, όπως τα καναρίνια να του τραγουδούν! Αλλά δεν είναι μόνο έξυπνος. Είναι και επικίνδυνος για μας. Πολλούς φίλους μας... κόμπιασε η Νιράτ, τους έχει... σκοτώσει! Γι΄αυτό λοιπόν πρέπει να προσέχουμε!
-Ααα! φώναξε ο λαγός κι άρχισε να τρέχει πάνω κάτω. Δεν θέλω να με σκοτώσει ο άνθρωπος! Δεν θέλω! Ααα!
-Ηρεμήστε, είπε η Νιράτ. 'Εχω ένα σχέδιο! Αύριο θα διώξουμε τον άνθρωπο από το δάσος μας! Να είστε σίγουροι!
-Μα τι σχέδιο; ρώτησε ο Λινκ.
-Ακούστε ... είπε η Νιράτ και ψιθύρισε το σχέδιό της στα ζώα. Καταλάβατε;
-Έξυπνο σχέδιο, δε λέω! Κρα! Αλλά λες να πετύχει; Κρα!
-Μα φυσικά! Λοιπόν αύριο με την αυγή, όλοι εδώ για να πάρουμε τις θέσεις μας! είπε η Βάια
Η συνέλευση έληξε και όλα τα ζώα πήγαν σπίτι τους να κοιμηθούν. Αν και ήταν όλα πολύ κουρασμένα   σήμερα, από την αγωνία τους δεν κοιμήθηκαν καθόλου!

Την άλλη μέρα το πρωί, όλα τα ζώα είχαν πάρει τις θέσεις τους. Είχαν μεγάλη αγωνία, αλλά και φόβο.
Ακούστηκαν τα μεγάλα βήματα του γίγαντα. Μπαμ! Μπουμ! Μπαμ! Μπουμ!
-Χαρ, χαρ, χαρ! Τι ωραία μέρα για να κόψω δέντρα!
Πήρε το μεταλλικό εργαλείο που γυάλιζε στον ήλιο και άρχισε να πριονίζει μια βελανιδιά. Ξαφνικά δεκάδες βελανίδια έπεσαν στο κεφάλι του! Μα ποιος άλλος; Φυσικά ο Φιλίπ ο σκίουρος και οι φίλοι του!
Όταν ο άνθρωπος συνήλθε, προσπάθησε να καταλάβει τι είχε συμβεί. Μα πριν προλάβει καλά καλά να κάνει  οτιδήποτε, μια πολύ άσχημη μυρωδιά έφτασε στα ρουθούνια του. Μα ποιος άλλος; Φυσικά ο Αζόν, ο ασβός!
-Μπλιαχ! Τι μπόχα! Δεν αντέχω! Πάω πιο πέρα καλύτερα!
Μα καθώς πάει να κάνει ένα βήμα έβαλε μια φωνή!
-Αου! το πόδι μου! Τι πάτησα;;; αου!!!
Μα ποιος άλλος; Φυσικά ο Λινκ ο σκαντζόχοιρος!
-Άου, άου, άου! Πάω να φύγω από δω είπε ο άνθρωπος.
Μα ξαφνικά, κάτι φτερούγισε μπροστά του κι άρχισε να τον τσιμπάει! Μα ποιος άλλος; Φυσικά η Βάια η κουκουβάγια!
-Εντάξει, εντάξει! φώναξε ο άνθρωπος. Δεν πρόκειται να ξαναπατήσω εδώ! είπε και έφυγε τρέχοντας.
-Ευτυχώς μουρμούρισε ο Σσσ το φίδι, γιατί αλλιώς θα χρειαζόταν να επέμβω κι εγώ!
-Ζήτωωωωω! πανηγύρισαν όλα τα ζώα.
-Μπράβο Νιράτ! Σε ευχαριστούμε! Ήταν τέλειο το σχέδιό σου!

"Ε και τι άλλο να πούμε
Τέλος καλό, όλα καλά!"

Μαρία