...η e-πέμπτη αταξία ακολουθεί τον Πορκιουπίνο στον Ασημένιο Δρόμο του Δάσους ως το ουράνιο τόξο...

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Μαζί... (αποχαιρετώντας την e-πέμπτη αταξία μου...)

Αφιερωμένο στα 13 υπέροχα παιδιά της πέμπτης αταξίας για τα μαγικά ταξίδια που κάναμε μαζί!

Μαζί

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

Η ποδηλάτισσα




Φαντάζομαι την ποδηλάτισσα να κεντάει ένα σύννεφο και να λέει:

μια δυο πέφτουν οι σταγονίτσες στο νερό
και μου θυμίζουν το κουδουνάκι
που είχα χάσει από καιρό
κι όπως κατρακυλάει το νερό
θυμάμαι τις ρόδες που τόσο αγαπώ
κι όπως σταματάει το νερό
σκέφτομαι τα φρένα
που έμειναν ενθύμιο λειψό

ήρθα σ΄ αυτού του σύννεφου την άκρη
κι έπαψα πια να κάνω πετάλι
μα πια ο ασημένιος μου ο δρόμος
είναι σαν αυτό το μυτερό βελόνι
μέσα στην καρδιά
όπως είχα και παλιά
το δικό μου το τιμόνι


Βασιλική Ν.

η ώρα στα δάση όλου του κόσμου